Czym jest tutoring akademicki?
Tutoring akademicki jest metodą kształcenia, która swoimi korzeniami sięga XVIII-wiecznej tradycji anglosaskiej (Uniwersytety Oxford, Cambridge).
Jest to metoda dydaktyczna mająca na celu rozwijanie potencjału intelektualnego poprzez pobudzanie studentów do krytycznego, samodzielnego myślenia. Tutoring pobudza do myślenia krytycznego przez praktykowanie pisania refleksyjnego (reflective writing) jako najsilniejszego sposobu konstruowania kompetencji metapoznawczych, poznawczych i akademickich (Ryan i Campa 2000, Fink 2003).
Tutoring jest metodą edukacji spersonalizowanej prowadzonej poprzez dialog między tutorem a tutee (studentem/studentką). To alternatywa dla kształcenia masowego, oparta na wolności i zaangażowaniu obu stron. Ma na celu wspieranie osób rozwijających się poprzez subtelne kierowanie procesem samodzielnego odkrywania świata. Uczy sztuki wykorzystywania własnych talentów oraz wzmacnia zainteresowania studenta/studentki – w zakresie umiejętności akademickich.
Tutoring kształci do doskonałości na miarę możliwości studenta/studentki. Prowadzony jest przez stawianie celów i ich realizację oraz monitorowanie i ewaluację procesu tutorskiego. Podstawą procesu są rozmowy o sprawach istotnych dla dalszego rozwoju zainteresowań naukowych i zawodowych studenta/studentki. W zależności od indywidualnych potrzeb, tutor może przesuwać punkt ciężkości spotkań na aspekt naukowy lub rozwojowy.
Jest to elastyczna metoda pracy realizowana w formie:
Proces tutoringu to najczęściej seria 8-10 godzinnych indywidualnych spotkań (tutoriali) tutora i tutee w czasie których wykorzystywane są dedykowane narzędzia i zadania. Najpopularniejszym narzędziem tutorskim jest esej.
Tutoring może także być realizowany jako doraźne wsparcie w postaci pojedynczych tutoriali poświęconych konkretnemu problemowi.
Więcej informacji o idei tutoringu można znaleźć na stronie internetowej https://cw.edu.pl/strefa-wiedzy/?c=tutoring.